فضاپیمای «سایکی» ناسا یک پیام را به زمین منتقل کرده که از فاصله ۱۴۰ میلیون مایل دورتر آمده است.
اخبار مشابه
در این قسمت می‌توانید اخبار مشابه به این خبر را مشاهده نمایید.
در یک کشف خیره کننده، اخترشناسان ناسا اخیراً ساختار عجیبی را که در قلب یک کهکشان قرار دارد، کشف کرده‌اند. این یافته قابل توجه تخیل دانشمندان و عموم مردم را به خود جلب کرده است و سوالاتی را در مورد منشاء، اهمیت و پیامدهای بالقوه آن برانگیخته است.
ظاهراً یک سحابی گازی غنی از کربن، CW Leonis را احاطه کرده است. علت پیچیدگی سحابی ناشناخته است، اما هندسه‌ لایه‌ها و کمان‌های آن مطمئناً جالب و جذاب است. این تصویر که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده، جزئیات این پیچیدگی را نشان می‌دهد.
یک تکه از این نقشه حدود 200,000 کهکشان و اختروش را در 12 میلیارد سال پیش نشان می‌دهد.
سازمان فضایی ناسا به‌تازگی یک تاسواره به‌اندازهٔ یک توستر را برگزیده است تا به «دستیار» کوچک و دوست‌داشتنی تلسکوپ بسیار بزرگ‌تر جیمز وب (JWST) تبدیل شود.
به رغم هزینه کردن بیش از ۱۰۰ میلیون دلار برای تلاش‌های ضد آلودگی در دهه ۱۹۶۰، پروتکل پس از بازگشت ماموریت آپولو مملو از خطا‌هایی بود که از دید عموم پنهان ماندند. برای مثال، محفظه فلزی براقی که آرمسترانگ و خدمه از آن به بیرون نگاه می‌کردند، بیشتر جنبه نمایشی داشت.
نتایج تحقیقات اخیر که در اواسط آوریل در مجله Nature Astronomy منتشر شد، حکایت از آن دارد که نور از حلقه‌های اینشتین (پدیده‌ای که از تغییر شکل نور رسیده از یک منبع مثل کهکشان یا ستاره به یک حلقه، که از همگرایی گرانشی نور منبع توسط یک جرم بسیار بزرگ مانند یک کهکشان دیگر یا سیاهچاله ناشی می‌شود) که به طرز عجیبی منحرف شده‌اند، ممکن است هویت واقعی ماده تاریک را مشخص کند.
مقامات ناسا می‌گویند شکل عجیب سنگ‌های مریخ مانند این نمونه معمولا به دلیل چکیدن آب در این منطقه در میلیارد‌ها سال پیش است؛ یعنی زمانی که سیاره سرخ بسیار مرطوب‌تر بود.
این حباب گازی که به عنوان نشانه‌ای از حیات ستاره‌ای در نظر گرفته می‌شود، نشات‌گرفته از یک جفت ستاره نوزاد است که در مراحل اولیه شکل‌گیری خود هستند.
ناسا و دارپا تصمیم دارند یک موشک هسته ای گرمایشی را تا ۲۰۲۷ میلادی طراحی کنند و نمایش دهند که در حقیقت نوعی سرمایه گذاری برای پروژه های فضایی بعدی است.
یک ماموریت ۳۰ ساله ناسا و سازمان فضایی ژاپن برای مطالعه مگنتوسفر زمین، با پایان  یافتن فعالیت ماهواره Geotail  تمام شد.
در تصویر، به نظر می‌رسد که گلبول در حال بلعیدن کهکشان مارپیچی ESO ۲۵۷-۱۹ (PGC ۲۱۳۳۸) در بالا سمت چپ است. در واقع، این کهکشان بیش از صد میلیون سال نوری دورتر از ما است و تنها بر اساس برهم نهی اتفاقی در نزدیکی CG۴ قرار گرفته است.
کاوشگر «وویجر یک» که در فاصله ۱۴.۸ میلیارد مایلی زمین قرار دارد به سمت تاریک فضای بین ستاره ها یا فضای اکتشاف نشده بین ستارگان درحرکت است. این طولانی ترین فاصله یک شی ساخت انسان تازمین است.
پس از برخورد یک فضاپیمای متعلق به ناسا با سیارکی در اوایل سال جاری دنباله‌ای عظیم از خرده سیارک‌ها به وجود آمده که اطلاعات زیادی از سنگ‌های فضایی و چگونگی مدیریت هرگونه صخره‌ای که تهدیدی برای زمین به حساب می‌آید، فراهم می‌کند.
یک پژوهش جدید از جانب ناسا نشان می‌دهد که انتظار می‌رود سطح دریا‌ها در اطراف ایالات متحده سریع‌تر از آنچه قبلا تصور می‌شد، افزایش یابد. این مطالعه نشان می‌دهد که سطح دریا‌ها احتمالا سریع‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، افزایش می‌یابد، به این معنی که شهر‌های ساحلی کم‌ارتفاع در ایالات متحده ممکن است در دهه‌های پیش رو به مراتب بیشتر در معرض سیل قرار گیرند.
رییس شورای شهر تهران با اشاره به انتشار تصویری از توده گاز متان در جنوب تهران توسط ناسا، گفت: عکس منتشر شده از جنوب تهران درست نیست و گویا برای یک کشور دیگر است.
رییس شورای شهر تهران با اشاره به انتشار تصویری از توده گاز متان در جنوب تهران توسط ناسا، گفت: عکس منتشر شده از جنوب تهران درست نیست و گویا برای یک کشور دیگر است.
ناسا تصمیم دارد کپسول اوریون و موشک اس ال اس را روز چهارشنبه به مدار زمین بفرستد اما پیش از آن باید فعالیت هایی انجام دهد که یکی از آنها بررسی درزگیری کپسول اوریون است.
یک موشک اطلسV متعلق به شرکت «یونایتد لانچ آلیانس» دیروز از مقر فضایی وندربرگ در ایالت کالیفرنیا آمریکا به فضا پرتاب شد و همراه خود دو محموله به مدار زمین برد.
ناسا اعلام کرد فضاپیمایی که عمدا به سیارکی دوتایی برخورد کرد به طور موفقیت آمیز مدار آن را تغییر داده است.
ناسا اخیر قصد دارد یک سپر عظیم بادی مخصوص محافظت از فضاپیما را آزمایش کند که در آینده برای ارسال بارهای بزرگ به مریخ و دیگر سیارات منظومه شمسی استفاده می شود.
کاوشگر دارت ساخته آژانس فضایی آمریکا (ناسا) روز دوشنبه با موفقیت به یک سیارک برخورد کرد (برخورد داده شد) تا آن را از مسیر خود منحرف کند. بدین ترتیب، این کاوشگر با برخورد به سیارک «دیمورفوس» در فاصله ۱۱ میلیون کیلومتری کره زمین، یک مأموریت بی‌سابقه فضایی را انجام داد. سیارک دیمورفوس و مسیر حرکت آن خطری برای کره زمین محسوب نمی‌شود، اما هدف ناسا از این مأموریت، ایجاد آمادگی برای مواقعی است که سیارک‌های بزرگ و خطرناک، در مسیر برخورد با زمین قرار می‌گیرند.
امروز دوشنبه ۴ مهرماه ۱۴۰۱، فضاپیمای DART ناسا در برنامه‌ای از پیش برنامه ریزی شده به یک سیارک برخورد خواهد کرد تا مسیر آن را منحرف کند.
ماموریت «آرتمیس یک» ناسا در حقیقت نخستین تست پرواز از برنامه فضایی آمریکا به همین نام است. این ماموریت یک برنامهٔ فضایی بین‌المللی با هدف فرستادن انسان‌ به ماه است.
ناسا به تازگی یک کلیپ صوتی دلخراش از امواج صوتی یک سیاه چاله کلان جرم که در فاصله ۲۵۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد را منتشر کرده است.
ناسا برای نخستین بار امواج صوتی یک سیاهچاله را که در «خوشه کهکشانی پرسئوس» قرار دارد، منتشر کرد. به گفته ناسا این تصور غلط است که فکر کنیم هیچ صدایی در فضا وجود ندارد. علت نبود صدا در فضا این است که حرکت امواج صوتی در خلاء ممکن نیست و به همین دلیل هیچ صدایی را نمی‌توان با گوش عادی در فضا شنید. دانشمندان ام‌آی‌تی با تقویت پژواک و صدای سیاه‌چاله‌ها، آن را به آستانه شنوایی انسان رسانده‌اند.

تمامی حقوق این سایت متعلق به آی‌لوک می‌باشد. سایت مپ